در این بیانیه با ذکر شماری از چالش‌های ویرانگر محیط‌زیست اشاره شده است که برای بسیاری از زیستمندان ایران کارد به استخوان رسیده است و این وضعیت نمی‌تواند تداوم پیدا کند.
در این بیانیه آمده‌است: ضرب وشتم مدیرکل محیط‌زیست استان تهران بدون تردید می‌تواند نمایه تازه‌ای از ناامنی و بی‌پناهی زیست بو‌م‌هاومیراث طبیعی ایران به شمار آید.
در حالی که تاکنون تخریب، تصرف، تغییر کاربری و آلودگی گستره‌های وسیعی از مناطق حفاظت شده، اراضی ملی و منابع طبیعی به نگاه ناپایدار سیستم اجرایی کشور به مفهوم توسعه نسبت داده می‌شد، واقعه پیش گفته برمی تابد اکنون کار به آنجا رسیده است که به تحریک عواملی ناشناس گروهی افراد عادی در نیمه روز، به ساختمان اداره کل حفاظت محیط‌زیست در پایتخت کشور هجوم برده و حتی آنچنان به‌خود غره باشند که اقدام به مضروب ساختن مدیر زحمتکش و خوشنام این اداره کنند.
بنا به گزارش‌های مندرج در خبرگزاری‌ها و روزنامه‌ها، متأسفانه در این ماجرا حمایتی بایسته از سوی نهادها و مراجع مسئول حتی ستاد مرکزی حفاظت محیط‌زیست از مضروبین این ماجرا صورت نگرفته است و با وجود آشکار بودن ماهیت عاملان این حادثه تحرکی درخور برای پیگیری قضائی موضوع تاکنون مشاهده نشده است.
نکته‌ای که متأسفانه شائبه‌های ناخوشایند و نگران‌کننده را تقویت می‌کند.
1 - با وجود نص صریح اصل پنجاهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران مبنی بر ممنوعیت هر گونه فعالیت مغایر با هنجارهای زیست‌محیطی، موج شتابناک تخریب و تغییر کاربری اراضی ملی و طبیعی چرا با برخورد قانونی روبه‌رو نمی‌شود؟
2 - چرا با وجود اینکه تعرض به حریم محیط بانان کشور حتی به مواردی همچون قتل فجیع این هم میهنان مظلوم و فداکار انجامیده، هیچ نشانه‌ای از عزم جدی برای مقابله با اینگونه برخوردها مشاهده نمی‌شود؟ تا آنجا که گروهی حتی در دل پایتخت به‌خود اجازه حمله به یک ستاد دولتی و مضروب ساختن مدیر آن را بدهند ؟
3 - آیا برای دادخواهی در ارتباط با موارد نقض هنجارهای محیط‌زیست و تخریب منابع طبیعی و ملی، سازو کار معین وکارایی وجود دارد؟اساساً شهروندان برای دادخواهی در برابر این موج تخریب و قهقرایی زیستبومی ایران باید شکایت به کجا برند ؟
4 - با عنایت به موارد پیش گفته، آیا دور از انتظار است که دلمشغولان محیط‌زیست ایران گمان کنند حفظ محیط‌زیست متأسفانه برای دستگاه اجرایی کشور ازهیچ اولویت بایسته‌ای برخوردارنیست ؟
5 - آیا زیبنده است که در فهرست نگران کننده‌ترین چالش‌های زیست‌محیطی کره زمین، همچون فرسایش خاک، جنگل زدایی، فرونشست آب‌های زیرزمینی، نابودی تالاب‌ها، بیابان زایی و...ایران غالباً در شمار10 کشور نخست جهان جای داشته باشد؟
6 - چرا با وجود این همه چالش‌ها و مشکلاتی که در حوزه محیط‌زیست وجود دارد، نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی تاکنون کمترین واکنش را در این باره داشته‌اند؟ آیا عملکرد دستگاه اجرایی کشور در این زمینه تاکنون حتی مستوجب یک پرسش نبوده است؟
7 - پرداخت هزینه از محل منابع ملی و چشم‌اندازهای طبیعی برای ناپایدارترین طرح‌های عمرانی، از قبیل انواع راه‌سازی‌‌ها، سدسازی‌ها و شهرک‌سازی‌‌های بدون ضابطه چرا با واکنش هیچ سازمان مسئولی در ایران مواجه نمی‌شود؟
آیا در این زمینه هیچ نهاد نظارتی و هیچ مرجعی برای دادخواهی و پیگیری حقوقی وجود ندارد؟
امضاکنندگان بیانیه افزودند نگرانی عمیق خود را به خاطر گسترش روز افزون موج تخریب و تباهی عرصه‌های حیات و طبیعت ایران ابراز می‌داریم. تردید نکنیم که برای زیستمندان ایران کارد به استخوان رسیده است و این وضعیت نمی‌تواند تداوم پیدا کند.
امضاکنندگان این بیانیه عبارتند از: محمد علی اینانلو- عباس جعفری- دکتر بهروز دهزاد- دکتر برهان ریاضی- دکتر علی سلاجقه - مهندس هوشنگ ضیایی- مهندس بیژن فرهنگ دره‌شویی- دکتر مهدی فتوره‌چی- سعید فردوسی- دکتر علی قلم سیاه - دکتر ناصر کرمی - دکتر اسماعیل کهرم- دکتر بهرام کیابی- دکتر مه‌لقا ملاح- دکتر مجید مخدوم - دکتر اسماعیل میرفخرایی.
